Declaración de Anthony Lake, director executivo de UNICEF, tras a súa visita a Siria

A xente fala de esperanza en todos os lugares que visitei- Damasco, Homs, Hama e Ao-Salameya. Esperanza de que haberá paz, esperanza de que esa paz irá máis aló dunha folla diplomática, esperanza de que a paz volverá á súa día a día. Os nenos aos que coñecín nas escolas falan dos seus desexos para o futuro: ser doutores, enxeñeiros ou profesores.

 

Ao penetrarme no barrio da o Waer, que estivo cercado durante meses, vin cousas que non vin cando estiven aquí hai dous anos: tendas abertas, xente camiñando libremente, nenos aprendendo en clases na superficie e non refuxiándose en sotos por medo aos francotiradores. Mesmo, as persoas desprazadas polos enfrontamentos están a regresar á devastada antiga cidade de Homs.

 

O que é moi importante é que altos cargos do goberno en Damasco acordaron, xunto coa Organización Mundial de Saúde (OMS) e outros aliados, entre os que se atopa o Ministerio de Sanidade, que podemos seguir adiante e elaborar e implementar, de maneira inmediata, un programa nacional de inmunización contra enfermidades habituais nos nenos. Isto requirirá un acceso continuado ás zonas asediadas e de difícil acceso, e que tanto o goberno como a oposición armada permitan que a asistencia chegue a todos os nenos sirios.

 

Pero a pesar da esperanza, aínda segue habendo sinais dos estragos que a guerra causou nos nenos. Hai barrios destruídos por completo. Hai dous anos, un centro para nenos na o Waer, un antigo orfanato, foi o obxectivo dun ataque con morteiro que acabou coa vida de oito nenos e feriu a outros 30.

 

En Homs, os médicos leváronme a unha planta cirúrxica cando operaban a unha vítima que acababa de recibir un disparo na cara. Só dispoñían de instrumentos cirúrxicos antigos cos que poder extraer pezas da esnaquizada mandíbula do paciente. A anestesia estaba caducada.

 

Tanto os doutores, como as enfermeiras e, en especial o pai da vítima, expresaron a súa indignación, non só co goberno que continúa denegando o acceso a subministracións médicas e cirúrxicas nesas zonas, senón tamén con Nacións Unidas e co mundo enteiro. Non podemos culparlle. O mundo permitiu que este sufrimento continuase durante cinco longos anos.

 

Con todos aqueles con quen nos reúna, xunto a Hanaa Singer, nosa representante en Siria, comprometémonos/comprometémosnos a que UNICEF continuará facendo todo o posible para apoiar a Siria, non só no que se refire ás necesidades humanitarias, senón tamén á súa recuperación e desenvolvemento.

 

De feito, ese desenvolvemento está a ter lugar actualmente, xa que cada vez que educamos a un neno sirio, dondequiera que se atope, estamos a axudar a construír o futuro de Siria.

 

No últimos cinco anos, UNICEF, xunto con aliados como a Media Lúa Vermella Siria, chegou a máis de 10 millóns de persoas, na súa maioría nenos, con auga, servizos de saúde e nutrición, educación e orientación e apoio.

 

Pero temos que chegar a moitos máis nenos. Hai máis de 8 millóns que necesitan asistencia: seis millóns dentro de Siria e máis de dous millóns que escaparon da violencia a países veciños.

 

Faremos todo o que estea nas nosas mans para superar este reto".