Un chamamento para pór fin ao sufrimento en Siria

Fai tres anos, os dirixentes das organizacións humanitarias das Nacións Unidas fixeron un chamamento urxente a todos aqueles que puidesen pór fin ao conflito en Siria. Pediron que se fixesen todos os esforzos posibles para salvar ao pobo sirio. "Xa basta", dixeron, de tanto sufrimento e derramamiento de sangue.

 

Iso foi fai tres anos.
 
Agora, esta guerra brutalachégase ao seu sexto ano. Continúa o derramamiento de sangue. O sufrimento agrávase.
 
É por iso que hoxe, nós, os dirixentes de organizacións humanitarias e dasaxencias das Nacións Unidas, realizamos un chamamento non só aos gobernos senón a cada un de vós -cidadáns do mundo- para que alcedes as vosas voces co fin de deter esta carnicería. Para exhortar a todas as partes a que alcancen unacordo de cesamento do fogo e busquen un camiño cara á paz.
 
Máis que nunca, o mundo necesita escoitar unha voz pública e colectiva que esixa o fin destas atrocidades. Porque este conflito e as súas consecuencias aféctannos a todos.
 

CRISe EN SIRIA: 13,5 MILLóNS DE PERSOAS NECESITAN AxUDA HUMANITARIA

Afecta a todos aqueles que perderon aos seus seres queridos e os seus medios de vida enSiria, que tiveron que fuxir dos seus fogares, ou que viven desesperados baixo o asedio. Hoxe en día, ao redor de 13,5 millóns de persoas necesitan axuda humanitaria no interior de Siria. Non é simplemente unha estatística. Son 13,5 millóns de seres humanos cuxas vidas e cuxo porvir están en perigo.
 
Afecta as familias que, con poucas posibilidades de obter un futuro mellor, embárcanse enperigosas viaxes en busca de refuxio en terras estranxeiras. Debido á guerra, 4,6 millóns de persoas fuxiron aos países veciños ou a outros máis afastados.
 
Afecta a toda unhaxeración de nenos e mozos que, privados de educación e traumatizados polos horrores que viviron, ven como a violencia configura cada vez máis o seu porvir.
 
Afecta a persoas que viven máis aló de Siria, que viron como as violentasrepercusións da crise chegaron ás rúas, as oficinas e os restaurantes que se atopan preto dos seus fogares.
 
E afecta a todos aqueles que, en todo o mundo, ven como o conflito inflúe de maneira invisible no seu benestar económico.

CRISe EN SIRIA: OS QUE PoDEN IMPEDIR o SUFRIMENTO, DEBEN fACERLO xA

Aqueles que teñen a capacidade deimpedir o sufrimento poden -e, por tanto, deben- actuar agora. Ata que haxa unha solución diplomática ao conflito, ditas accións deben incluír:

  • Acceso sen restricións e constante para que as organizacións humanitarias brinden socorro inmediato a todas as persoas que o necesiten dentro de Siria;
  • Pausas humanitarias e cesamento do fogo incondicional e supervisado para permitir a distribución entre os civís de alimentos e doutra axuda urxente, para organizar campañas de vacinación e de saúde, e para facilitar o regreso dos nenos á escola;
  • Cesamento dos ataques contra as infraestruturas civís para manter a seguridade das escolas, os hospitais e as subministracións de auga;
  • Liberdade de movemento para todos os civís e cesamento inmediato dos asedios en todas partes.
Estas son accións prácticas. Non hai ningunha razón práctica que impida a súa realización se existe a vontade de facelo.
 
En nome de toda a humanidade... polo ben dos millóns de inocentes que sufriron xa tanto... e en nome dos millóns de persoas cuxas vidas e cuxo porvir se atopan en perigo, pedimos que se tomen medidas inmediatamente.

Inmediatamente.

Máis de 120 organizacións de Nacións Unidas asinaron este chamamento para animar á opinión pública a pedir o fin da crise en Siria. Desde UNICEF España tamén nos sumamos a esta iniciativa porque os nenos de Siria non deben soportar nin un día máis de sufrimento.