Axuda refuxiados: os nenos sofren explotación sexual, tráfico e abuso en Calais e Dunkerque

Nos campamentos de refuxiados e migrantes do norte de Francia, como Calais ou Dunkerque, están a cometerse verdadeiras atrocidades contra os nenos que esperan poder cruzar a Reino Unido. A explotación sexual, a violencia e os traballos forzosos son unha constante nas súas vidas.

 

 
Os nosos compañeiros deUNICEF en Francia e Reino Unido realizaron unha enquisa a 60 nenos non acompañados de entre 11 e 17 anos e os seus testemuños son desgarradores. Entre as súas denunciasfiguran:
  • Violencia por parte das forzas de seguridade, as milicias de civís e os traficantes.
  • Violacións e prostitución forzosa tanto a nenos como a nenas. Ademais, algunhas das mozas aseguran intercambiar sexo pola promesa dunha pasaxe a Reino Unido ou de acelerar a súa viaxe.
  • Casos deescravitude por débedas e actividades criminais forzosas, por exemplo axudar aos traficantes nos peiraos.
Moitos destes nenos fuxiron de conflitos en países como Afganistán, Iraq ou Siriae chegaron ao norte de Francia tras pagar unha cifra de entre 2.700 e 10.000 euros e atravesar un camiño cheo de perigos.
 
Unha maior presenza das forzas de seguridade empuxa aos nenos a mans destes traficantes ou lles forza a asumir maiores riscos para pasar sen pagar, nalgúns casos escondéndose en camións frigoríficos.
 
Todos coinciden en que é unhaexperiencia "traumática". Na maioría dos campamentos ademais os traficantes cobran unha ?cota de entrada? para permitir que os menores queden.
 

CALAIS: FRÍO, CANSANCIO e PROBLEMAS MENTAiS

Unha vez alí, as queixas polofrío e o cansazo son comúns,non hai acceso a educación regular a pesar de ser obrigatorio e algúns nenos expresaron a súa vontade de ser hospitalizados nun centro psiquiátrico tras sufrir colapsos mentais e episodios agresivos e violentos.
 
A maioría atópanse literalmenteatrapados. Permanecen un cinco meses de media nestas "xunglas", aínda que algúns levannove meses e un en concreto máis dun ano.
 
"Canto máis tempo teñan que esperar estes nenos, máis desesperados poden chegar a estar e máis fácil será que arrisquen as súas vidas fuxindo das terribles condicións dos campamentos, para reunirse coas súas familias", valorou a directora executiva adxunta de UNICEF Reino Unido, Lily Caprani.
 

CALAIS: PEDIMOS UNhA 'ACCIÓN INMEDIATA' A LONDRES

Por iso, demandou unha "acción inmediata" ao Goberno británico para impedir que estes nenos sigan caendo en mans dos traficantes e "demostrar a súa seriedade respecto dos compromisos recentemente adquiridos cos nenos refuxiados". Ademais, pediu que se aceleren os procesos de reunificación familiar, xa que hai polo menos 157 nenos en Calais con dereito recoñecido a estar coas súas familias en Reino Unido. 
 
"A creación de espazos de protección, permitindo dar información no seu idioma e adaptada á súa idade, é primordial para todos os nenos sós que van seguir chegando a Francia. Todo iso co fin de que non vivan o que viviron os nenos non acompañados no inverno de 2015", valorou pola súa banda o director xeral de UNICEF Francia, Sebastien Lyon."
 
Desde UNICEF reiteramos quea protección dos menores non acompañados é unhaobrigación para os Estados, como queda establecido na Convención sobre os Dereitos do Neno. Pero aresposta que se está danto é moi limitada e os procesos non teñen como obxectivo central ointerese superior do neno.
 
Por iso, facemos unchamamento a París e Londres para que intensifiquen os seus esforzos de protección de todos os nenos e traballen para que os menores non acompañados reúnanse canto antes coas súas familias. 
 
En marzo de 2016 había500 nenos non acompañados vivindo en sete puntos do Norte de Francia, incluíndo Calais e Dunkerque, e uns 2.000 nenos atravesaron sós a Canle da Mancha durante o último ano.