A fame en cores

Inés Lezama, Especialista en Nutrición de UNICEF en Mauritania Se alguén te pregunta de que cor é a fame, é que aínda non se enfrontou a ela, porque os que a sofren, o saben. Ao igual que un vello griot pode facer acuarelas de cores ao describir o gran continente esquecido, nós diagnosticamos o mal da fame nun neno ao identificalo a unha cor, o vermello, que nos indica stop, como un semáforo.

Inés Lezama, Especialista en Nutrición de UNICEF en Mauritania Se alguén che pregunta de que cor é a fame, é que aínda non se enfrontou a ela, porque os que a sofren, o saben. Ao igual que un vellogriot pode facer acuarelas de cores ao describir o gran continente esquecido, nós diagnosticamos o mal da fame nun neno ao identificalo a unha cor, o vermello, que nos indica stop, como un semáforo. A definición de fame non está clara e é distinta en función da quen preguntamos, así que apreciala vólvese tarefa complicada.  

Pero, que facemos para paliar a fame? E para protexer o dereito que teñen todos os nenos a unha alimentación axeitada? A desnutrición é unha violación dos dereitos dos nenos. Os esforzos ao longo dos últimos anos foron considerables e, a pesar das novas ameazas (epidemias, cambio climático...), cada vez estamos máis preto. A un neno coa cor vermella identificámolo con fame. Non obstante, no estado nutricional individual inflúen 3 tipos de factores:alimentos, saúde e coidado. Unha nutrición axeitada require a presenza dos tres. A iniciativa verde. Deixádeme que vos fale dunha iniciativa que está a forxar cambios: REACH-Renovando Esforzos contra a Fame Infantil. Esta iniciativa é verde, como o foi a revolución que en Asia cambiou a vida a millóns de persoas tras aumentar aprodutividade agrícola; é azul intensa, cor de vida nómade, que emana olor a leite de cabra e de camella. Mauritania foi un país piloto en recibir esta iniciativa en 2008, e tras dous anos, alcanzou gran madureza. Expertos das catro axencias de Nacións Unidas fundadoras de REACH, visitáronnos estes días, nos que tivemos a oportunidade de situarnos nun futuro próximo, no que hai que consolidar os compromisos políticos e pon en marcha o Consello Nacional de Desenvolvemento da Nutrición. REACH tratou de elixir as mellores accións (as máis eficaces, menos custosas, que se poidan facer no fogar, duradeiras e con rápido impacto ao levalas a gran cobertura) en cinco ámbitos:

  1. Mellorar a alimentación infantil (lactación materna e alimentación complementaria)  
  2. Aumentar a inxestión de micronutrientes (vitamina A, ferro, iodo..)  
  3. Intensificar o control da diarrea e de parasitos  
  4. Tratar a desnutrición aguda  
  5. Mellorar a seguridade alimentaria dos fogares  

A iniciativa trátase dun catalizador que reforza o rol do goberno e establece lazos de cooperación fortes das estruturas, programas e iniciativas existentes. O proceso foi difícil, pero xa se notaron certos progresos na vida dos nenos e as nenas mauritanos. A práctica dalactación materna exclusiva pasou de 11% en 2007 a un 45.9% en 2010. A cor desta acción é amarela porque nos indica que hai que ter precaución, aínda que imos por bo camiño na prevención da desnutrición. Como o sol, laranxa ouamarelo, iniciativas como REACH lévannos a un movemento global que pretende dar relevancia á nutrición (Scaling UpNutrition-SUN) que é motor do desenvolvemento. Aínda falta moito por facer, pero agora somos conscientes de que existe máis coñecemento, máis vontade, mais compromiso e que a nutrición é a que dá cor de esperanza na loita contra a fame.