En Mauritania estase a gañar a batalla contra a desnutrición infantil

Por Gonzalo Fanjul,Investigador e Autor do blog 3.500 Millóns  . Está a analizar varios estudos de caso para UNICEF España. Mauritania é o primeiro deles.  

Con excepción dun maltreito sistema de aire acondicionado, non hai nada luxoso na pequena oficina do Dr. Kané Mustafá, responsable do Programa de Nutrición no Ministerio de Saúde de Mauritania. Baixo unha parede descascada da que colga un vello póster de UNICEF, un ordenador persoal e unha impresora pelexan o seu espazo na mesa cunha pila de informes que describen a situación do país. Vendo este panorama, ninguén diría que Mustafá e o seu equipo protagonizaron nos últimos anos unha das maiores historias de éxito na loita contra a desnutrición infantil.

Mauritania é a cara esquecida da crise alimentaria que padece o Sahel
. Sete das súas rexións (a maior parte delas ao sur do país) enfróntanse a unha situación de desabastecemento crónico de alimentos que ameaza con hipotecar o futuro de toda unha xeración. Non obstante, a situación é infinitamente mellor que hai dúas décadas, cando as taxas de desnutrición infantil afectaban a un de cada dous nenos. A combinación de medidas como a extensión da lactación materna e a introdución de micronutrientes na dieta das poboacións máis vulnerables permitiu atacar algúns dos determinantes do problema, como nos explica o equipo de UNICEF no país.

O que é máis importante, Mauritania converteuse nun modelo de éxito grazas á aprobación do programa REACH, que dende 2008 coordina baixo o liderado do Goberno as accións dos principais organismos multilaterais (UNICEF, FAO, OMS ou PMA) e ONG internacionais presentes no país. Este programa -financiado en parte pola Cooperación Española- considera a complexidade da loita contra a desnutrición: os complementos alimenticios e a lactación materna son imprescindibles, pero tamén o son as clínicas comunitarias que atenden ás nais ou a construción de pequenos celeiros que protexan as familias contra a suba dos prezos dos alimentos.

"Cando imos a reunións internacionais, falamos cunha soa voz", explica orgulloso o Dr. Mustafá. Ten boas razóns para estalo. En Mauritania estou a comprobar o valor insubstituíble da axuda de calidade. Axencias especializadas e persoal local traballan coas autoridades nacionais para salvar vidas e futuros. Se as cousas seguen a este ritmo, poderán cumprir para 2015 o sono de reducir á metade a desnutrición infantil, e os españois poderemos dicir que fomos parte dese sono.