Rhoda Januaryk eta bere hiru seme-alabek 100 litro ur erabiltzen dituzte egunean: 40 euren higienerako, 20 edateko eta janaria prestatzeko, 20 arropa garbitzeko eta beste 20 platerak garbitzeko. Chikosan bizi dira, Malawi erdialdeko herri batean. Orain dela hainbat urte putzu bat zulatu zuten bertan. Putzu horri esker ura jada ez dute gainazalean dauden eta kutsatuta dauden putzuetatik hartzen. 

Amal Al- Hoshan eta bere familia Za´atariko (Jordania) errefuxiatuen esparruan bizi dira, euren herrialdeko, Siriako, gerratik ihes egin ondoren. Egunean 300 litro ur kontsumitzen dituzte etxebizitzen ondoan dauden eta bizilagun guztientzat diren ur-biltegi goratuetatik. Biltegiak UNICEFek hornitu zituen, eta 5 egunez behin betetzen dituzte zisterna-kamioiek.

Fouré Moussa irribarretsu dago bere familiak behar duen ura hartzeko egunero erabiltzen duen bidoietako bat buruan duela. Bara-Bangou herrian (Niger) bizi da, eta ura hartzeko duen putzuak 400 bat pertsonari hornitzen die ura. Putzua bere etxetik 2 km-ra dago. Fouré Moussa gauez joaten da ilaran egon beharrik ez izateko, eta guztira 4 bidaia egiten ditu bere familiak behar dituen 80 litro ur hartzeko. Bidaia bakoitza egiteko ordu erdia behar izaten du, eta 20 litroko bidoi bat betetzeko 15 minutu behar ditu. Hala eta guztiz ere, bere ustez merezi du ahalegina egitea; izan ere, putzua izan aurretik jendea gaixotu egiten zen urarengatik.

Nyo Oo jostuna da lanbidez, eta Kyaw Soe dendaria, familia Hnen Ser Kyin herrian (Myanmar) bizi da eta egunean 100 litro ur kontsumitzen ditu: 20 edateko, beste 20 janaria prestatzeko eta, gainerakoa, garbiketarako eta higienerako. Gobernuak eta udalak, UNICEFen laguntzaz, orain dela hainbat urte zulatu zuten bertako putzu batetik hartzen dute ura. Euri-garaian beste 200 litro ur lortzen dituzte gainazaleko putzu edo urmaeletatik euren higienerako eta garbiketarako, eta horrekin zulatutako putzua erabiltzeko egunean ordaindu behar izaten dituzten 40 dolar-zentimo aurrezten dituzte. Hala eta guztiz ere, ur horrekin, zenbaitetan, familia osoa gaixotzen da. 

Murali Para herrian (Bengala, India), etxe berean, orain dela hainbat belaunalditatik bizi den familia handi bateko amona da Atiphon Sarker. Egunean 220 litro ur erabiltzen dituzte: 50 janaria prestatzeko eta edateko, 70 “komunerako” eta 100 euren higienerako. Ura bi putzutatik hartzen dute: gainazaleko batetik eta zulatutako batetik. Platerak eta arropa inguruan dagoen urmael batean garbitzen dituzte, edangarria ez den urarekin.

Esteban familia La Paz hiriko (Bolivia) auzorik pobreenetako batean bizi da. Muino batean bizi dira, eta inguruko etxeetako edateko uraren hornidura irregularra da. Egunean 100 litro ur erabiltzen dituzte: 16 edateko eta janaria prestatzeko, 6 platerak garbitzeko, 30 arropa garbitzeko, 40 dutxatzeko, 6 litro eskuak garbitzeko eta beste 2 aurpegia garbitzeko.

Siliya familia futbolean ari da etxeko ate aurrean, Dowan (Malawi). Felix, aita, bertako eskolako maisua da, eta eskolan bertan bizi dira. Eskolatik 700 bat metrora dagoen zulatutako putzu batetik hartzen dituzte egunean erabiltzen dituzten 120 litroak: 40 euren higienerako, beste 40 janaria prestatzeko eta edateko, 20 platerak garbitzeko eta beste 20 arropa garbitzeko. Eskolako putzua zulatu aurretik, herritarrek 5 kilometro egin behar izaten zituzten hurbileneko putzura iristeko. Leku menditsu batean bizi direnez, ezin zuten aldi berean ur asko garraiatu, eta familiek inoiz ez zuten eguneroko bizimodurako behar adina ur izaten.

Argazki hauen egilea, Ashley Gilbertson, familiarekin agertzen da euren kalean, New Yorken (EAB). Egunean iturriko 1.000 litro ur erabiltzen dituzte: 100 komunerako, 300 dutxatzeko eta bainatzeko, 200 eskuak, aurpegia eta platerak garbitzeko, 80 ontzi-garbigailurako, 100 arropa garbitzeko, 50 edateko eta janaria prestatzeko eta 150 lorategia ureztatzeko eta etxea garbitzeko.