Día Internacional do Migrante: os nenos necesitan solucións urxentes e solidariedade

Para facer de 2016 un ano mellor para os nenos, debemos centrarnos mellor nas súas necesidades. Son os menos responsables desta crise e están a pagar o prezo máis alto.

 

O ano pasado, 2014, foi oficialmente o ano máis devastador para a infancia. En todo o mundo ?de Siria e Iraq a Afganistán, Iemen e máis- millóns de nenos foron vítimas dunha brutalidade terrible e recrutamento forzoso, foron privados da aprendizaxe e expostos a perdas indescritibles. Moitos foron asasinados. A moitos máis se lles roubou a súa infancia.

 

Era só cuestión de tempo que esta crise trasladásese aos mares, ás fronteiras e a Europa en 2015. En 2014 sementáronse as sementes dun ano que viu por centos de miles de nenos abandonar as súas raíces e migrar cara a Europa.

 

Ata a agora preto dun millón de persoas, das cales un terzo son nenos, realizou a perigosa viaxe a Europa. Uns 500 nenos perderon as súas vidas no mar. Infinidade de nenos perderon seres queridos, deixaron as súas casas e comunidades. Sufriron travesías terroríficas por mar e peches imprevisibles de fronteiras.

 

A magnitude e rapidez desta crise expón a Europa un reto sen precedentes. O impacto nos nenos é tamén insólito. É unha crise de nenos. A nosa resposta debe centrarse ante todo neles.

 

Os bebés necesitan estabilidade e alimento. Os nenos pequenos que escaparon das bombas necesitan sentirse seguros en casa. As nenas que están en risco de sufrir violencia sexual necesitan protección. Os nenos con discapacidade necesitan atención médica e equipamento especializado. Os mozos que ven como as súas familias cargan as súas expectativas sobre os seus ombreiros necesitan axuda. Os nenos que foron privados da escola durante anos e que non falan un idioma europeo necesitan empezar a aprendelo.

 

Considerar aos nenos refuxiados e migrantes e darlles apoio é unha responsabilidade compartida. E en UNICEF estamos preparados para asumir nosa parte. Estamos a traballar en zonas nas que non o fixemos antes. Países como Alemaña pedíronnos a nosa experiencia, e estamos listos para proporcionarlla a outros países tamén.

 

Debido á análise conxunta que realizamos co goberno alemán, sabemos que os nenos e as mulleres nos centros de aloxamento temporais están en risco de caer entre as fisuras dos sistemas de protección, e poderían enfrontarse a prexuízos e neglixencias. Así que traballaremos para fortalecer a protección dos nenos nos centros de recepción e aloxamento; apoiar a aprendizaxe e o xogo nos espazos amigos da infancia para que os nenos poidan curarse; e compartir os coñecementos técnicos sobre o seguimento dos dereitos dos nenos e o fortalecemento dos sistemas de datos (porque apoiar aos nenos de maneira eficaz depende de ter os datos apropiados en tempo real).

 

"Esta crise é unha oportunidade para que todos os países de Europa adopten compromisos nobres e convencións internacionais significativos -a Convención sobre os Dereitos do Neno, e a Convención sobre Refuxiados e o seu Protocolo, de 1951; que respecten a dignidade humana básica e o principio de "non devolución"; que defendan os valores fundacionais da Unión Europea e os principios fundamentais da súa lexislación de Dereitos Humanos. Porque en tempos de crises, como xa vimos antes, é cando os valores póñense máis a proba. 

 

Esta crise lembra a UNICEF as súas orixes. Foi aquí en Europa, en 1946, cando empezamos a nosa propia viaxe, proporcionando alimentos e atención sanitaria de emerxencia aos nenos despois da guerra. Como parte de Nacións Unidas, UNICEF continuará cos gobernos e dando apoio aos nenos en cada paso do camiño: nos seus países de orixe, en tránsito, e unha vez que chegasen ao seu destino.

 

Pero as solucións duradeiras deben ser políticas. Os líderes deben levar a paz aos países de onde estes nenos están a fuxir, para evitar que se perda unha xeración.

 

Por agora, lograron seguridade. Despois debemos protexerlles e axudarlles a ir á escola, manterlles sans, axudarlles a recuperarse do trauma, orientarlles e darlles a oportunidade de xogar.

 

Permanezamos todos ao seu lado mentres dan os seus primeiros pasos no novo ano. Imos darlles o futuro polo que arriscaron as súas vidas. Imos facer fronte ao reto para que cando a historia xúlguenos, como o fará, 2016 sexa lembrado como o ano en que os nenos refuxiados e migrantes comezaron a sanar e a reconstruír as súas vidas, grazas ás solucións políticas e á solidariedade".