Día Mundial dos Refuxiados: acoller é humano

A praza do Acollida número 1 é un nome real. Trátase dunha pequena praza nos arredores de Sevilla. Puxéronlle ese nome cando se inaugurou alí un dos Centros de Acollida a Refuxiados que hai en España.
 
Desde esta praza, este 20 de xuño, Día Mundial dos Refuxiados, en UNICEF dicimos alto e forte queacoller é humano e é posible.
 
Vímolo e vivímolo dunha forma moi especial con Mina, Lucía, Ahmed, Óscar, Karol, Ángela, Alpha e Rafael, así como coas persoas que atenden este centro sevillano. As súas historias e outras moitas tinguen de verde esperanza as fotos máis escuras da traxedia que estamos a vivir. 
 
O número de refuxiados no mundo non deixa de crecer.Este ano a cifra de refuxiados edesprazados volve tristemente a bater marcas. Máis de 65 millóns de persoas atópanse nesta situación e máis da metade delas sonnenos.
 
Millóns de nenos e nenas que sonperseguidos en diferentes partes do mundo por ter unha cor de pel diferente, chamar a Deus cun nome distinto, oporse a entrar nas filas dun grupo armado ou a casar cun señor 30 anos maior.
 

DÍA MUNDIAL DOS REFUxIADOS: PEDIMOS o CUMPrIMENTO Do DEREitO INTERNACIONAL

Para escapar, a única saída é facer unha viaxe que en moitas ocasións élongo e perigoso e, aínda cando conseguen chegar, seguen afrontando obstáculos e discriminación. No que vai de ano, producíronse máis de 45 ataques a centros de acollida de refuxiados en Alemaña e os discursos políticos xenófobos cada vez teñen máis cota de pantalla. 
 
Hai moito traballo que facer en todas as etapas do camiño: en orixe, nos países polos que pasan e nos países de destino. En todas elas, desde UNICEF estamos a actuar: tendendo unha primeira man, ofrecendo un espazo de respiro, pedindo aos responsables políticos o cumprimento do Dereito Internacional e o principio do interese superior do neno.
 
No marco desta crise, odesbordamento de moitos sistemas de acollida en Europa e os fallos do sistema de protección de menores provocaron que os nenos permanezan longos meses, toda unha vida desde a súa perspectiva, en lugares comobarracas militares  ou outros aloxamentos temporais e inapropiados, nos que non se garantiu o acceso áeducación, saúde ou apoio psicosocial que tanto necesitan e ao que teñen dereito.
 
En lugares comoGrecia ou o norte de Francia, a situación segue sendo moi crítica. En moitas ocasións, tampouco se garantiu a seguridade e hai nenos que foron vítimas de episodios de violencia, abuso eexplotación moi graves.
 

DÍA MUNDIAL DOS REFUxIADOS: UN RETO QUE SE xoGA NO COTIáN

A actitude e aimplicación de toda a sociedade é vital nos procesos de acollida dos nenos refuxiados. Pero, nas primeiras etapas, tamén hai que contar con suficientesrecursos e persoal especializado. Chegan ás nosas cidades cun sentimento de desarraigamento grande, sen coñecer a lingua e con experiencias moi traumáticas nas súas pequenas mochilas. 
 
En España, como noutros lugares de Europa, hai preciosas historias de éxitos na integración: nenos que viven xa cos seus pais nun piso, falan a nosa lingua, coñecen a nosa cultura, van á escola e ao pediatra, fan deporte e teñen amigos da súa contorna... Pero tamén sabemos que moitos se atopan con resistencias e obstáculos, como é o caso dosadolescentes non acompañados que están en centros de menores. 
 
A integracióndos nenos refuxiados e migrantes é un reto de longo percorrido que se xoga no cotián: no cole, no barrio, na comunidade de veciños. Require esforzo eimplicación. Non só por parte dos que chegan, tamén dos que xa estamos. E nesta festa da diversidade, os nenos son verdadeiros protagonistas. Son os primeiros en adaptarse, os que teñen máis facilidade para facer amigos, os que antes dan os bos días en castelán.
 
Acoller é humano, espontáneo e natural. Por iso é marabilloso e sempre sorprende. Só falta que non o esquezamos cando pasemos do novo e extraordinario, ao cotián.
 
Post por Sara Collantes, especialista en políticas de infancia de UNICEF Comité Español