Un coro de 4 millóns de voces en risco

Editorial de Françoise Gruloos-Ackermans, Representante de UNICEF en Haití Os nenos en Haití son un coro de máis de catro millóns de voces, case a metade da poboación total do país.  

Editorial deFrançoise Gruloos-Ackermans, Representante de UNICEF en Haití Os nenos en Haití son un coro de máis de catro millóns de voces, case a metade da poboación total do país. . Cada unha destas voces fala dun neno cuxa vida foi alterada para sempre polo terremoto de xaneiro de 2010, a cólera, o furacán e os disturbios civísque complicaron máis aínda a resposta humanitaria. Este coro de voces comparte esperanzas e aspiracións comúns e pide ao unísono educación, que se poña fin á fame e á malnutrición, pide protección contra ameazas físicas e emocionais, e unha vida saudable cun acceso equitativo á auga potable, saneamento, saúde e medios de subsistencia. Lamentablemente, isto segue sendo un sono fráxil para a maioría dos nenos de Haití, mesmo 12 meses despois do terremoto. Neste país do Caribe de máis de 9 millóns de persoas, 1 de cada 12 nenos morre antes de cumprir cinco anos, 1 de cada 16 nunca chega ao seu primeiro aniversario e 1 de cada 4 sofre desnutrición crónica  que lle producirá impactos irreversibles no seu desenvolvemento cognitivo e polo tanto, se reducirán as súas posibilidades no futuro. A difícil situación das mulleres é desalentadora, coa probabilidade de morrer innecesariamente no parto nunha de cada 37 ocasións; tres cuartas partes dos partos non teñen asistencia cualificada. Estes indicadores pintaban un panorama sombrío para os nenos e as mulleres, mesmo antes de que o terremoto de xaneiro 2010 enfocase a atención neste país. Pero co brote de cólera, que matou máis de 3.500 persoas e afectado a máis de 150.000, o panorama volveuse aínda máis complicado. UNICEF foi unha das primeiras organizacións en responder; establecéronse 72 centros e unidades de tratamento da cólera e co apoio doutras organizacións no terreo estanse a distribuír subministracións médicas, pastillas potabilizadoras de auga e xabón, entre outras subministracións, mentres se levan a cabo campañas masivas de sensibilización para que os haitianos se protexan da transmisión da enfermidade. Actualmente , 380.000 nenos seguen vivindo en campamentos de desprazados, enfrontándose a maiores riscos de violencia de xénero, trata e abuso  . Demasiados nenos seguen sendo explotados como traballadores domésticos non remunerados e privados dos seus dereitos máis básicos. UNICEF está a apoiar o fortalecemento da axencia de protección dos nenos de Haití e da policía para previr o tráfico de nenos nas fronteiras. Se ben o alcance do fenómeno foi sempre difícil de definir, témese que o número de vítimas do tráfico de nenos sexa maior dende o terremoto . Estou orgullosa dos progresos que se realizaron ata a data para axudar a Haití a recuperarse do terremoto: 720.000 nenos reciben apoio en 2.000 escolas, case 100.000 nenos poden xogar e interactuar en 369 Espazos Amigos da Infancia, vacinouse case 2 millóns de nenos contra enfermidades que ameazan a vida,  e no peor momento da emerxencia, UNICEF e as súas contrapartes do Grupo de Coordinación de Auga e Saneamento proporcionaron acceso a auga limpa a 1.2 millóns de persoas. E tamén me sinto orgullosa de que hoxe, grazas en parte aUNICEF e ás súas contrapartes que traballan apoiando o Goberno de Haití, o aumento da desnutrición evitouse e estase a axudar aos nenos a recuperarse do trauma do terremoto.  Pero hai medo e case certeza de que sen un compromiso continuado e un enfoque na creación de solucións sostibles, o conseguido ata agora se poida perder, e a determinación e dedicación dos organismos internacionais e axencias nacionais e dos propios haitianos, reciban cada vez menos apoios. Vivín en primeira persoa os esforzos dedicados dos comités nacionais de UNICEF, dos aliados internacionais e nacionais, e en particular, do persoal que traballa cada día para mellorar o acceso aos servizos, para axudar a protexer os nenos contra a explotación. Vin as marabillas que as nosas contrapartes están a conseguir nos nosos Espazos Amigos da Infancia para recuperar os nenos dos traumas que sufriron, proporcionándolles un ámbito enriquecedor e protector. E nunca deixou de sorprenderme a rapidez coa que fixemos posible que os nenos volvesen á escola, empezando pola creación de 225 espazos temporais de aprendizaxe a través da distribución de máis de 1.600 carpas, e pouco despois a construción de 90 escolas semi-permanentes, para que os nenos puidesen ir á escola, moitos por primeira vez, e exercer o seu dereito á educación. O éxito conseguido en favor da infancia debémosllelo ás nosas contrapartes e aos moitos países e persoas que responderon tan xenerosamente ao terremoto e á epidemia de cóleraPero os nenos haitianos necesitan e merecen máis. Demasiados seguen vivindo ao bordo da supervivencia. Demasiados permanecen atrapados en campos de desprazados, demasiadas voces seguen sen ser oídas, e demasiados nenos seguen sen non poder acceder aos servizos máis básicos.   Nun país onde dous terzos da poboación vive con menos de dous dólares ao día, poñer a equidade á fronte dos nosos esforzos humanitarios é un reto especial, e máis aínda tras o terremoto. A equidade para os nenos de Haití será o noso principio reitor mentres centremos as enerxías nos nenos, particularmente en zonas remotas, onde teñen menos e onde os esforzos humanitarios terán un impacto máis grande e duradeiro. Hai un dito haitiano que sempre teño en mente -timoun se riches (os nenos son tesouros). Cada día brote a miña esperanza en que a onda mundial de solidariedade para os nenos de Haití non desapareza, en que estes tesouros e toda unha xeración non se perdan pola falta de coidado e en protexer o futuro que os nenos representan . Os nenos de Haití contan coa nosa axuda para vencer todas as dificultades que teñen en contra da súa supervivencia e desenvolvemento.Debémosllelo a eles para cumprir coa nosa promesa, e manter esa promesa será o centro dos esforzos de UNICEF en Haití en 2011 e nos próximos anos.