Tratado de armas: máis que un chaleco antibalas para os nenos

Por Sara Collantes, Responsable de Seguimento dos Obxectivos de Desenvolvemento do Milenio (ODM) de UNICEF España

Establecer límites ao comercio de armas é unha medida urxente se queremos evitar violacións sistemáticas de dereitos da infancia. É unha materia pendente, por iso asistimos esperanzados á negociación que se está a levar a cabo este mes na sede de Nacións Unidas en Nova York sobre a firma dun Tratado sobre Comercio de Armas, que controlará a subministración de armas, municións e armamento a nivel internacional.

Ainfancia, xunto con outras poboacións vulnerables,é a que máis sofre pola proliferación de armas, sobre todo as lixeiras e pequenas. A violencia armada pon en grave perigo a vida dos nenos e o respecto dos seus dereitos fundamentais. Moitos nenos son asasinados ou sofren lesións irreversibles derivadas do emprego de todo tipo de armas, que cada vez son máis accesibles. Outro gran número de nenos vense obrigados a desprazarse masivamente dentro e fóra das súas fronteiras por culpa de enfrontamentos e conflitos armados ou a renunciar a dereitos tan fundamentais como ir á escola, achegarse a buscar auga ou acudir ao médico. As armas e o seu comercio ilícito están tamén detrás de numerosos episodios de abuso e explotación, nos que os nenos son recrutados por grupos para participar en conflitos ou axustes de contas ou enganados e obrigados a transportar e transferir pistolas, rifles ou balas.

o negocio de armas move 6.000 millóns de euros ao ano

As liñas básicas deste Tratado están agora enriba da mesa, aínda que non está a ser doado chegar a un acordo. Hai numerosos intereses económicos en xogo. Soamente o negocio de armas lixeiras e as súas municións, move ao redor de 6.000 millóns de euros ao ano. Tamén hai cuestións que se queren obviar por algúns países e hai moitos interrogantes sobre se se aplicarán na práctica os compromisos asumidos.UNICEF, outras axencias de Nacións Unidas e organizacións no están a facer chamamentos en favor deste Tratado, valorando os avances, pero chamando a atención tamén sobre os aspectos que non poden quedar fóra, como as armas lixeiras (revólveres, pistolas, escopetas...) e as municións para todas as armas (cartuchos, balas...). Ademais, tamén se insiste en que se controle atransferencia de armas cando haxa risco de violacións serias de dereitos, que todos os aspectos estean regulados e cúbrase o proceso completo: tránsito, transbordo, préstamos, arrendamentos, intermediación e todas as actividades relacionadas. Esperamos que se logre un acordo e que pasen á historia cifras tan arrepiantes como as de Nyanga, en Sudáfrica, onde un neno de 15 anos ten unha posibilidade de 1/20 de recibir un disparo antes de cumprir os 35.