Seca en Etiopía: a falta de auga leva ás familias ao límite

Tres anos fai xa que a choiva fállalle a Hawa Ali, unha pastora de Etiopía. Antes de que os seus animais sucumbisen á sede, a fame e as enfermidades, decidiu unirse a outras familias do seu pobo e trasladarse cara á veciña Somalilandia. 

 

Cos burroscargando aos nenos, Hawa e os seus compañeiros de viaxe, todos de etnia somalí, andaron durante 30 días ata chegar a Lughaya, un pobo costeiro da rexión de Awdal enSomalilandia
 
Durante o camiño, moitosanimais morreron. Chegou un momento no quenon quedaban burros sobre os que levar aos nenos. Foi entón cando decidiron parar. Viñeron ata aquí porque pensabana que habería pasto e axuda. Pero non atoparon ningunha das dúas cousas: Somalilandia tamén está arrasada pola seca.
 
Cando coñecín aHawa estaba sentada nunha chaira chea de pedras. Non había ningún refuxio, nin rastro de comida ou dun pedacito desombra para protexerse do sol abrasador. Non había homes é o seu grupo. Estaba rodeada por 20 persoas, todas mulleres e nenos.
 

SEcA EN ETIOPÍA: "OS NenOS ESTÁN  a SUFRIr"

"Os homes fóronse a buscar pasto para os animais que nos quedan", contábameHawa cos seus 70 anos de idade. "Quedámonos aquí á espera de axuda, pero chegounos moi pouca. A situación non é boa aquí. Non temos comida, nin auga, nin refuxio. Fai frío polas noites. Os nenos están a sufrir".

 
"Levamos 3 anos soportando aseca. Cada vez é peor. Tivemos que deixar todo o que tiñamos", engadía Hawo Rayab, unha nai de 35 anos, mentres tentaba darlle o peito ao seu bebé,que non deixaba de chorar. "Dixéronnos que habería pastoalén da fronteira. Pero cando chegamos aquí non atopamos nada".
 
A seca que arrasaEtiopía e o norte de Somalia(especialmente Somalilandia e Putlandia) é o resultado de catro tempadas consecutivas de escasas choivas, cuxas consencuencias foron amplificadas poloNeno. Os granxeiros e os pastores levan a peor parte, e representan ata tres cuartas partes da poboación de Somalilandia e Putlandia. As malas colleitas e a escaseza de auga e pasto levaron ao límite a familias ecomunidades.
 

SEcA EN ETIOPÍA: " as NoSAS VIDAS ESTÁN EN PErIGO"

Mohamed Omar adoitaba ter moitas cabras. Pero cando lle coñecemos xunto á súa familia enHabasweyne xa só quedábanlle dúas. Ambos os animais estaban tumandos no chan e non mostraban ningún interese nos grans de millo ao seu ao redor. Estabandemasiado débiles para comer.
 
"É a primeira vez, nos meus 80 anos de vida, que vexo unha seca tan grave. Matou moitos animais e provocou moita fame. As nosas vidas están en perigo", dicía Mohamed.
 
Outra grave consecuencia da seca é o aumento da desnutrición infantil. Ao redor de100.000 nenos menores de 5 anos sofren desnutrición aguda en Somalilandia ePutlandia. 
 
A ONU está movilizanfo recursos para que organismos como UNICEF proporcionen axuda a 1,7 millóns de persoas afectadas pola seca no norte de Somalia. Entre elas, 385.000 necesitan axuda urxente.
 

SEcA EN ETIOPÍA: "QUERO IR A CASA"

Antes de separarme deHawa e o resto de nenos e mulleres refuxiados, coñecín á pequena Raaho. Contounos que fixera a viaxe en burro ata Somalilandia. "Non tiñamossuficiente comida na casa, por iso fómonos", contábame a nena de 4 anos. "Tiña moitos amigos en casa. Mohamed, Aya, Omar, Fatuma... Sempre xogabamos xuntos. Quero ir a casa".
 
O que me contou fíxome lembrar que levaba comigo unha especia de mochila con forma de oso de peluche. Os meus fillos adoitaban xogar con ela cando eran pequenos. Fun a buscala entre a miña equipaxe e entregueilla.Estaba feliz e enseguida colgoulla ás costas. "Oxalá lle sirva como almofada e déalle un pouco de calor mentres dorme ao aire libre", pensei mentres me despedía de Raaho, Hawa e o resto.
 
E oxalá a axuda chegue pronto para que Raaho poida volver á súa casa e xogar cos seus amigos.
 
Post por Kun Li, especialista de comunicación de UNICEF Somalia