Seca en Etiopía: a falta de auga leva ás familias ao límite
Tres anos fai xa que a choiva fállalle a Hawa Ali, unha pastora de Etiopía. Antes de que os seus animais sucumbisen á sede, a fame e as enfermidades, decidiu unirse a outras familias do seu pobo e trasladarse cara á veciña Somalilandia.
Cos burroscargando aos nenos, Hawa e os seus compañeiros de
viaxe, todos de etnia somalí, andaron durante 30
días ata chegar a Lughaya, un pobo costeiro da
rexión de Awdal enSomalilandia.
Durante o camiño, moitosanimais morreron. Chegou un momento no quenon quedaban burros sobre os que levar aos nenos.
Foi entón cando decidiron parar. Viñeron ata aquí porque pensabana
que habería pasto e axuda. Pero non atoparon ningunha das dúas
cousas: Somalilandia tamén está arrasada pola seca.
Cando coñecín aHawa estaba sentada nunha chaira chea de
pedras. Non había ningún refuxio, nin
rastro de comida ou dun pedacito desombra para protexerse do sol abrasador. Non había
homes é o seu grupo. Estaba rodeada por 20
persoas, todas mulleres e nenos.
SEcA EN ETIOPÍA: "OS NenOS ESTÁN a SUFRIr"
"Os homes fóronse a buscar pasto para os animais que nos quedan", contábameHawa cos seus 70 anos de idade. "Quedámonos aquí á espera de axuda, pero chegounos moi pouca. A situación non é boa aquí. Non temos comida, nin auga, nin refuxio. Fai frío polas noites. Os nenos están a sufrir".
"Levamos 3 anos soportando aseca. Cada vez é peor. Tivemos que deixar todo o
que tiñamos", engadía Hawo Rayab, unha nai de 35
anos, mentres tentaba darlle o peito ao seu bebé,que non deixaba de chorar. "Dixéronnos que habería pastoalén da fronteira. Pero cando chegamos aquí non
atopamos nada".
A seca que arrasaEtiopía e o norte de Somalia(especialmente Somalilandia e Putlandia) é o
resultado de catro tempadas consecutivas de escasas
choivas, cuxas consencuencias foron amplificadas poloNeno. Os
granxeiros e os pastores levan a peor parte, e representan ata tres
cuartas partes da poboación de Somalilandia e
Putlandia. As malas colleitas e a escaseza de auga e pasto
levaron ao límite a familias ecomunidades.
SEcA EN ETIOPÍA: " as NoSAS VIDAS ESTÁN EN PErIGO"
Mohamed Omar adoitaba ter moitas cabras. Pero cando lle coñecemos xunto á súa familia enHabasweyne xa só quedábanlle dúas. Ambos os animais estaban tumandos no chan e non mostraban ningún interese nos grans de millo ao seu ao redor. Estabandemasiado débiles para comer."É a primeira vez, nos meus 80
anos de vida, que vexo unha seca tan grave. Matou
moitos animais e provocou moita fame. As nosas vidas están en
perigo", dicía Mohamed.
Outra grave consecuencia da seca
é o aumento da desnutrición infantil. Ao redor de100.000 nenos menores de 5 anos sofren
desnutrición aguda en Somalilandia ePutlandia.
A ONU está movilizanfo recursos
para que organismos como UNICEF proporcionen axuda a 1,7
millóns de persoas afectadas pola seca no norte de
Somalia. Entre elas, 385.000 necesitan
axuda urxente.
SEcA EN ETIOPÍA: "QUERO IR A CASA"
Antes de separarme deHawa e o resto de nenos e mulleres refuxiados,
coñecín á pequena Raaho. Contounos que fixera a
viaxe en burro ata Somalilandia. "Non tiñamossuficiente comida na casa, por iso fómonos",
contábame a nena de 4 anos. "Tiña moitos amigos en casa. Mohamed,
Aya, Omar, Fatuma... Sempre xogabamos xuntos. Quero ir a
casa".
O que me contou fíxome lembrar
que levaba comigo unha especia de mochila con forma de oso de
peluche. Os meus fillos adoitaban xogar con ela cando eran
pequenos. Fun a buscala entre a miña equipaxe e entregueilla.Estaba feliz e enseguida colgoulla ás costas.
"Oxalá lle sirva como almofada e déalle un pouco de calor mentres
dorme ao aire libre", pensei mentres me despedía de Raaho,
Hawa e o resto.
E oxalá a axuda chegue pronto
para que Raaho poida volver á súa
casa e xogar cos seus amigos.
Post por Kun Li, especialista
de comunicación de UNICEF Somalia