Nixeria: que será o próximo para os nenos?
Ajija está o máis débil que unha persoa viva pode estar. Esta pequena de 4 anos debería estar a xogar cos seus amigos en Nixeria, pero apenas pode manterse en pé. O diagnóstico do médico non sorprende: ten desnutrición grave.
"Sinto impotente porque non podo
facer nada. Os últimos 2 anos foron moi duros, con
moi pouca comida e moitas enfermidades", cóntame
desesperada a súa nai, Halima.
Estou en Gwoza,
un lugar remoto do Estado de Borno, na fronteira
do nordés de Nixeria con Camerún.
A improvisada clínica está chea de nais que traen aos seus fillos
para que sexan tratados por desnutrición.
VIOLENCIA EN NIxERIA: MÁiS DE 3 AnOS DE CONFLITO DEixAN 250.000 NenOS CON DESNUTRICIÓN
Lamentablemente,Ajija non é a única. A medida que a axuda
humanitaria vai accedendo ao nordés de
Nixeria, revélase o verdadeiro impacto desta crise. En
Borno hai ao redor de 250.000 nenos que sofrendesnutrición aguda grave. Son as consecuencias de
máis de 3 anos de violencia que
ha devastado esta zona.
Cultivar a terra, ir ao
mercado ou conseguir auga potable convertéronse en
actividades moi perigosas e as familias, especialmente os nenos,
non teñen o esencial para vivir. Imaxinemos cal será o destino domillón de nenos aos que aínda non se puido levar
axuda.
Esta traxedia dos nenos deNixeria colocouse no mapa en abril do ano2014, cando máis de 270 nenas foron
secuestradas por Boko Haram nunha escola deChibok. Tampouco foron as únicas. Desde2009, polo menos 4.000 nenos, nenas e
mulleres novas (de 18 a 24 anos) foron raptadas nos
estados de Nixeria máis afectados. Ademais, ao
redor de 7.000 nenas e mulleres sufrironviolencia sexual.
Agora, os nenos de
Borno volven ser noticia. Nesta ocasión, por estar a
sufrir unha crise de falta de alimentos e
desnutrición sen precedentes. Pero non podemos depender do
intermitente interese do mundo para pedir apoio.
Non podemos esperar que ocorra outra traxedia. O traballo continúa,
cos poucos medios dispoñibles e a pesar dos ataques aosconvois humanitarios.
NIxERIA: TRáTAse DE SALVAR VIDAS
En primeiro lugar, trátase desalvar a vida dos nenos aos que podemos chegar, moitos dos cales foron obrigados a fuxir das súas casas. Un simple curso de 8 semanas sobre o uso de alimento terapéutico pode axudar aos nenos a recuperarse da desnutrición aguda grave. Pero isto só funciona se tamén teñen acceso a servizos sanitarios básicos, auga potable e saneamento pata evitar enfermidades que se poden previr e tratar e que supoñen a diferenza entre a vida e a morte para estes nenos.Para conseguilo, debemos
continuar rehabilitando as clínicas de saúde
locais, xa que o 60% delas están parcial ou completamente
destruídas no Estado de Borno. Debemos continuar
formando aos traballadores da saúde e proporcionando
subministracións médicas, incluíndo o alimento
terapéutico. Ao mesmo tempo, a través dunha rede devoluntarios comunitarios, cos contactos e
coñecementos da zona, debemos identificar e tratar os casos dedesnutrición infantil.
Houbo algúns progresos. Este ano,
uns 75.000 nenos foron tratados contra adesnutrición infantil. Desde abril, dobráronse as
consultas, chegando até as 500.000, o que implica
que cada vez máis nenos están a ser controlados e tratados de forma
rutineira. Pero ninguén podía prever a verdadeira escala desta
crise.
VIOLENCIA EN NIxERIA: OS NenOS teñense que recuperar dos HORRORES vividos
Mentres loitamos parasalvar vidas, tamén temos que axudar aos nenos a
recuperarse mentalmente dos horrores que tiveron que vivir.
Queremos que volvan ter algo de normalidade a través doxogo, a aprendizaxe segura e oapoio psicosocial que pode axudalos a recuperar as
súas infancias.
Os nenos e as
súas familias piden moi pouco. Só queren acceso a
centros de saúde onde poidan atopar médicos e
medicamentos. Queren ir ao colexio e
atopar profesores, pupitres, libros e lapis. E
queren fontes de auga potable.
Desde Gwoza a
Maiduguri, desde Porto Hartcourt ataLagos, o recurso máis valioso que tenNixeria son os seus nenos. Salvar e protexer este
recurso require compromiso e apoio continuo. Só así poderemos
proporcionar os servizos esenciais e a normalidadeque estes nenos e as súas familias necesitan parareconstruír as súas vidas.
Post por Jean Gough,
representante de UNICEF en Nixeria