“Mamá, Daniel grande, Daniel alto”
Por Laura Rubio, Técnico de Alianzas de Comunicación de UNICEF España. O 17 de novembro é o Día Mundial do Neno Prematuro.
Esta semana é
especial na casa de Daniel, o
mediano de tres irmáns. Por fin chegou o día da
revisión dos dous anos nun hospital de Madrid. É unha
revisión de protocolo, porque hai 27 meses naceu ás 30
semanas de xestación e se quedou a uns gramos do quilo e
medio.
No traxecto cara ao hospital Danielestá tranquilo e sorrinte; os seus pais, tranquilos... e
pensativos. A ocasión remove os duros recordos daquel verán
de 2010: a rotura de membranas na semana 28 de xestación,
o posterior "período de incubación" sen apenas poder baixar da
cama, o imparable nacemento na semana 30, a separación do bebé
inmediatamente despois de nacer, o reencontro de madrugada naUCI...Teño gravada a imaxe da recollida da primeira gota de leite
materno cunha xiringa diminuta, para logo vela, como quen
contempla unha gota de ouro, viaxando pola angosta sonda que
chegaba ata o pequeno e inmaturo estómago do recén
nacido.
Despois viñeroncinco semanas de ingreso hospitalario, coas súas
idas e vindas a todas as horas para darlle calor e alimentalo con
leite materno; o bip, bip, bip, do monitor
de saturación de osíxeno, o motor do extractor de leite materno, os
nervios ao cruzar o albor da porta do niño por temor a que algo se
tivese complicado durante as horas de ausencia.De todo iso non se fala nin se lamenta na familia. Só se
celebra o nacemento e o progreso positivo. Quizais sexa
unha forma de demostrar agradecemento porque todo acontecese nun
hospital público de Madrid, onde os médicos están capacitados e
contan cos medios necesarios para controlar complicacións no
embarazo e o parto, onde o normal é salvar vidas.Se todo isto tivese acontecido noutro país, como
no que nacín eu, México, quizais o meu pequeno Daniel non estaría a corricar agora polos
corredores.
NACIMENTO PREMATURO: Segunda causa de mortalidade infantil
As complicacións do
nacemento prematuro constitúen a segunda causa máis frecuente de
morte nos nenos menores de cinco anos. Ao redor dun millón
de nenos prematuros morren cada ano (2.600 ao día). Non
obstante, temos os medios para salvar máis do 75% dos bebés
prematuros que falecen, con solucións sinxelas e
alcanzables como o uso xeneralizado das corticoides prenatais
(ANC), que axudan aos recén nacidos a
respirar.
A revisión de Daniel foi un éxito:excede as expectativas para un neno da súa idade,
cronolóxica e corrixida. Eu creo que el xa o sabía, porque a miúdo
me mira e me di: "Mamá, Danielgrande, Daniel alto".
Moitos dos nenos que sobreviven a un nacemento prematuro, enfrontan
unha vida de minusvalideces, incluíndo problemas de
aprendizaxe, e problemas visuais e auditivos.
Orgulloso porque sabe que o fixo moi ben, o pequeno goza do premio
que lle deu a especialista: un chupa chups laranxa. Saímos do hospital todos xuntos,
collidos da man, esta vez tranquilos e
sorrintes.