Día do Neno Africano: unha inxección de esperanza
Coñecín este bebé hai un par de semanas en Bagadadji, unha comunidade rural ao sur de Senegal. Tiña só un día de vida, así que aínda non lle puxeran un nome. A tradición establece que o nome dos nenos se elixa sete días despois do seu nacemento.
O recén nacido se desperezaba movendo
as súas diminutas mans. Tamén abría e pechaba a súa boca, como
saboreando o aire do mundo exterior. E os ollos,
eses ollos negros que puidemos ver un par de veces
que decidiu abrilos.
Esta mañá, cando me sentei fronte ao
ordenador, acordeime deste e todos os nenos aos que
coñecín en Senegal. Hoxe celébrase o Día
Internacional do Neno Africano, un día sinalado no
calendario para recordar a difícil situación á que se enfrontan osnenos en África.
DÍA Do NIÑO AFRICANO: ENFERMiDADES, CONFLITOS e fAME
Durante os últimos doce meses,
o continente africano estivo nas nosas mentes por unhaterrible enfermidade que se levou máis de11.000 vidas humanas:
o ébola.África occidental recupérase pouco a pouco destegrave brote, pero aínda queda traballo por
facer.
Non podemos descansar ata que Serra Leoa, o único
país onde se seguen dando casos do virus, sexa
declarado libre
de ébola.
Ademais, existen máis de 16.000 nenos que quedaronorfos nos países afectados, aos que hai que ofrecer unhaprotección integral, xa que se encontran en
situación de extrema
vulnerabilidade.
Os conflitos armados e a fame son
outras das cargas que soportan os nenos en África. Calcúlase que3 de cada 10 nenos africanos viven en zonas
fráxiles e afectadas por conflitos. En Sudán do Sur,
as consecuencias da guerra agrávanse coa fame, que
ameaza máis de 250.000 nenos do país máis novo de
mundo.
DÍA Do NenO AFRICANO: SENEGAL, ExEMPLO DE QUE TODO é POSIBLE
A situación dos nenos africanos segue sendo moi
complicada. Non obstante, o que puiden ver enSenegal confirma que todo é posible. O traballo e
o esforzo constantes son causa importante de que este país reducise
a taxa de mortalidade infantil á metade nos
últimos dez anos.
Os compañeiros da oficina de UNICEF en
Senegal loitan cada día por protexer os dereitos
dos nenos senegaleses dende un punto de vista integral e
sostible no tempo. Médicos, autoridades,
profesores... Todos reciben formación e apoio parapoñer os nenos no centro da vida social, política
e económica.
Polo que vin e coñecín, agora sei que aquel pequeno bebé
de Bagadadji foirexistrado ao nacer, o primeiro paso para evitar
que, cando creza, se converta nunha persoa
invisible e sen
dereitos.
Tamén estou segura de que poderá recibir as
vacinas que lle protexerán de perigosas enfermidades e de
que se fará todo o posible para que vaia ao
colexio, onde poderá desenvolver plenamente as
súas capacidades.
Aínda queda un longo camiño por percorrer enSenegal. Máis longo aínda é o camiño noresto de África. Non obstante, coñecer este país
foi toda unha inxección de
esperanza.
Coa túa axuda,
coa de todos, podemos seguir transformando a vidados nenos deste apaixonante continente.
Post escrito por Lara
Aparicio, storyteller en UNICEF Comité Español