Axuda refuxiados: Pau Gasol en Líbano cos nenos sirios

"Que comes para ser tan alto?" Esta pregunta fíxolla un dos nenos refuxiados sirios que coñecemos estes días en asentamentos informais en Líbano. Pau Gasol tiña un especial interese en coñecer de preto a súa situación, preocúpalle moito a crise de refuxiados. Non é a primeira vez que se achega a esta realidade. Fai tres anos estivo en Domiz, Iraq, visitando a refuxiados e desprazados.

 

Chegar con Pau Gasol, embaixador de UNICEF Comité Español, a calquera dos proxectos que visitamos en Líbano, ademais de emocionante é moi divertido.
 
Nada máis baixar do coche, os nenos míranlle absortos, incrédulos, e despois corren cara ao seu grupo de amigos para rirse a gargalladas. É probable que non visen unha persoa tan alta na súa vida. Eu tampouco!
 
Pau é non só grande enestatura senón en proximidade, bos sentimentos e xenerosidade. Nesta ocasión transmitiuno cos nenos refuxiados sirios que levan máis de 5 anos sufrindo as consecuencias dunhaguerra atroz que lles obrigou a fuxir dos seus países coas súas familias para salvar as súas vidas. Algúns fixeron a viaxe a outros países sós.
 

PAU GASOL EN LÍBANO: "NOn é xUSTO QUE OS NenOS ESTÉN SUFRINDO DESTA MANeiRA"

En Líbano, 1 de cada 5 persoas é un refuxiado. Nun país de6 millóns de habitantes, o número de refuxiados achégase aos 2 millóns. A gran maioría,1,1 millóns, son sirios pero tamén hai unha gran porcentaxe de refuxiados palestinos que levan no país máis de 6 décadas.
 
"Non é xusto que estes nenos estean a sufrir desta maneira. Antes querefuxiados son simplemente nenos e necesitan ter as súas necesidades cubertas, necesitan ter dereito axogar e a gozar da súainfancia", comentaba Gasol durante a súa visita.
 
Tivemos ocasión devisitar familias e de tomarnos o tempo para que puidesen abrirnos o seu corazón, desafogarse das súas preocupacións, contarnos que lles inquieta e tamén cales son os seus soños. Nun encontro cun grupo de mozasvoluntarias sirias, Pau escoitáballes con enorme atención e elas sentíanse cómodas para contarlle os seusdesafíos. "Os nosos problemas non se acaban cando fuximos de Siria. Aquí as nosas condicións de vida son moi duras. No inverno a temperatura alcanza o cero graos e pasamos moito frío". As "casas" nos que viven osrefuxiados están construídas con madeiras e plásticos. 
 

AxUDA REFUxIADOS: RESPoSTA HUMANITARIA EN LÍBANO

UNICEF traballa estreitamente con organizacións libanesascomo Hoops, Kafa ou LOST que fan un excelente traballo. "Non se que sería destes nenos sen organizacións como UNICEF e os seus aliados locais. Estarían completamenteabandonados á súa sorte", comentaba Gasol impactado ao regreso dunha das visitas.

 
O noso único obxectivo en UNICEF é que os nenos refuxiados estean protexidos e teñan as súas necesidades cubertas, que a pesar do que tiveron que atravesar, poidan ter unhainfancia máis feliz.
 
Por iso, en 2015, xunto cos nosos aliados locais triplicamos o número de nenos que puideron acceder á educación primaria (de 61.033 a 209.253); duplicouse a provisión de auga pararefuxiados sirios en 1.500 asentamentos informais; 600.000 nenos e mulleres en risco/vítimas deviolencia, abuso e explotación recibiron apoio a través dos servizos de protección. Ademais, fornecéronse máis de 4 millóns de vacinas.
 
Detrás destas grandes cifras, aparentemente impersonales, están os soños de millóns de nenos. "Tiven que deixar a escola dous anos, pero agora volvo retomala. O meu soño é terminar aescola e ir á universidade", comentábame Aya, unha nena siria de 15 anos.
 

AxUDA REFUxIADOS: NECESIDADES INFINITAS

A resposta de UNICEF ácrise de Siria é un reto e é infinita. "Dános a sensación que toda axuda é insuficiente... Hai tantas necesidades!", contábanos Berta Traveso, xefa da oficina de UNICEF na zona do val da Bekaa. "Traballamos de sol a sol e non chegamos. Pero estamos moi contentos de ver que a maioría dos nenos van á escola e facemos todo o posible para que teñan acceso acoidados de saúde".
 
Alá no val, visitamos un centro onde os adolescentes refuxiados participan en actividades lúdicas e de educación para a paz. É importante que despois de testemuñar un nivel de violencia tan extremo - non podemos imaxinar o que os ollos destes nenos viron- fórmeselles para construír a paz nas súas contornas e que interactúen con nenos libaneses para romper as barreiras da desconfianza.
 
Pau Gasol tivo ocasión de falar longamente con Mohamed, un neno refuxiado sirio de 15 anos procedente de Alepo, que traballa na recollida da pataca para apoiar á súa familia. Aos adultos refuxiados sirios non se lles permite traballar así que para manterse, os nenosson moitas veces os que traen o pan a casa.
 
Que duro debe ser para uns pais tras vivir unha vida normal na Siria de antes de2011, véxanse agora obrigados a mandar aos seus fillos a traballar! "Durante as vacacións escolares traballo na recollida da pataca de 5.30 a 11.30 da mañá. Páganme 7 dólares á semana que dou aos meus pais para os gastos da familia", explicábanos Mohamed. 
 

PAU GASOL EN LÍBANO: GRAzAS DE CORAZÓN

É moi difícil marcharse de calquera dos lugares que visitamos. Os nenos reteñen aPau, queren que lles suba en brazos, que lle dean volteretas. Todos queren ter o seu momento exclusivo de gloria con el. Debe de ter as costas feitas po porque non foi capaz de dicir que non a ningún. As súas caras de felicidade son o mellor lembro que nos levamos!
 
Grazas de corazón,Pau. Os nenos refuxiados sirios en Líbano foron moi felices durante a túa visita. Os bos momentos que pasaron contigo quedarán na súa memoria.
 
Post por Diana Valcárcel, directora de comunicación de UNICEF Comité Español