Auga e infancia: o cambio posible
Post de Blanca Carazo, Responsable de Proxectos de Cooperación de UNICEF España.
UNICEF España, segundo di o enunciado da nosa Visión, "traballa para conseguir cambios reais na vida dos nenos". Garantir o acceso a auga limpa e a un saneamento axeitado é un xeito sinxelo e moi efectivo de cambiar a vida de moitos nenos e de moitas familias, multiplicando as súas posibilidades de ter un desenvolvemento pleno e saudable.
Imaxinemos por un momento que, hoxe, só por un día, non tivésemos auga nin na casa nin no noso lugar de traballo. E que tampouco funcionasen os baños. Resultaría, como mínimo, bastante incómodo, non? Probablemente nos negariamos a ir a traballar, e iriámonos á casa dalgún veciño ou amigo onde puidésemos darnos unha ducha e facer nosas necesidades. E se, levando o xogo un pouco máis lonxe, supoñemos que isto se prolonga no tempo, e afecta tamén a todos os nosos veciños? Certamente sería un cambio nas nosas vidas. Un cambio, neste caso, nada desexable.
Afortunadamente, era só
un suposto. E, afortunadamente, para os 2.000 millóns de
persoas que, entre 1990 e 2010, puideron contar con fontes de auga
potable, e para os 1.800 millóns de persoas que, no mesmo
período, accederon a sistemas de saneamento (baños e latrinas en
boas condicións), o cambio foi ao revés. Pódesteo
imaxinar?
Agora queda chegar máis lonxe, avanzando cara á cobertura universal, para dotar de auga potable os 780 millóns de persoas que aínda non contan cunha fonte apropiada, e de baños aos 1.500 millóns que non teñen acceso a un saneamento correcto. E chegar así a todas as partes, aos máis vulnerables, para que ninguén, ningún neno, se quede atrás.
O ExEMPLO DE GUINEA BISSAU
Os pozos equipados con bombas manuais e bombas solares proporcionan auga limpa a alumnos, profesores e pais e os Comités de Auga das comunidades aprenderon a mantelos en boas condicións e facer reparacións sinxelas. Os novos bloques de latrinas, separados para nenos e nenas, ofrecen a privacidade e limpeza necesaria para todos, evitando así que moitas nenas abandonen a escola ao chegar á puberdade, por falta dun lugar axeitado onde cambiarse cando teñen a menstruación.
Os nenos e nenas, organizados en Clubs de Higiene, coñecen e difunden hábitos de hixiene que preveñen enfermidades, como o lavado de mans. Nas comunidades, en torno á escola, formúlanse programas para erradicar a defecación ao aire libre. E os Ministerios de Saúde e Educación involúcranse para, pouco a pouco, replicar o modelo en todas as escolas e en todas as comunidades de GuineaBissau.
Cambios posibles. Cambios reais que constrúen un mundo mellor para os nosos nenos. Que é, sen dúbida, un mundo mellor para todos.